Het leven zelf stelt ons voor vragen.
We denken na over onszelf en hoe een ander ons ziet. Over wat ons beweegt, wat van waarde is en diep raakt. Helder hierop reflecteren is een voorwaarde voor een prettig leven. Op dit punt aanbeland zijn filosofische gesprekken van waarde. Voor kwesties als:
- Ik wil soepeler door het leven gaan.
- Iets zit me al een tijd niet lekker en ik kom er maar niet achter wat dat precies is.
- Ouder worden stelt mij voor vragen maar ik weet niet welke.
- Wat denk ik zelf, wat vind ik belangrijk en als ik dat weet: wat dan?
- Ik wil meer betrokken raken bij de mensen en gebeurtenissen om mij heen.
- Ik wil helderder denken.
Wie klopt er aan bij filosofiedepraktijk?
Iemand die ergens mee zit. Met iets waar hij of zij last van heeft en het daar niet bij wil laten. Mensen van alle leeftijden, met verschillende culturele achtergronden. Van hoogopgeleid tot ongeschoold.
Verontrustend is de toename van het aantal jonge mensen dat niet (meer) terecht kan bij de reguliere hulpverlening terwijl zij kampen met problematiek zoals depressie. Zij voelen zich meestal thuis in deze praktijk. De lijdensdruk neemt af.
Ik ‘behandel’ niemand en volg niet op voorhand een methode. Wel doe ik beroep op waar een mens van nature over beschikt: het vermogen om zelf te denken.